|
BİZE GÖRE
Vergi hukuku açısından sahte ve yanıltıcı
belge
Veysi Seviğ - 23 Kasım 2006 Perşembe - Dünya
Vergi Usul Yasası'nın "mükellefin ödevleri" başlığını taşıyan ikinci kitabının
üçüncü kısmında "vesikalar" tanımlanmaktadır.
Vergi Usul Yasası'na göre kullanılan veya yasanın Maliye Bakanlığı'na verdiği
yetkiye dayanılarak, kullanma mecburiyeti getirilen belgeler, zorunlu bilgileri
taşıması halinde vergi mükelleflerinin üçüncü şahıslarla olan muamelelerini
kanıtlamaktadır.
Bu bağlamda Vergi Usul Yasası hükümlerine göre kullanılan veya Maliye
Bakanlığı'nca kullanılması öngörülen belgelerin en önemli özelliği vergi
mükellefleri tarafından düzenlenmesi ve kullanılması mecburiyetinin
bulunmasıdır.
Vergi Usul Yasası'nda yer alan düzenlemeler çerçevesinde kullanılması zorunlu
kılınan belgeleri iki gruba ayırmak mümkündür. Şöyle ki;
. Birinci grupta yasada tanımı yapılan fatura, sevk irsaliyesi, perakende satış
vesikaları, gider pusulası, müstahsil makbuzu, serbest meslek makbuzu,
ücretlilere ait kayıt ve vesikalar, diğer evrak ve vesikalar olarak kabul edilen
taşıma irsaliyeleri, yolcu listeleri, günlük müşteri listeleri yer almaktadır.
. İkinci grupta ise Maliye Bakanlığı tarafından kayıtları kanıtlayıcı belge
olarak kabul edilen döviz alım ve satım belgeleri, bankalar tarafından
düzenlenen belgeler, sigorta şirketleri ile acenteler tarafından düzenlenmesi
öngörülen belgeler, sermaye piyasası ve aracı kurumlar tarafından düzenlenmesi
zorunlu olan belgeler, ikrazatçılar tarafından düzenlenen belgeler, elektronik
ortamda düzenlenen belgeler, ambar tesellüm fişleri, adisyonlar, reçeteler,
standart yapı ruhsatları vardır.
Tüm bu belgeler gerek düzenleyenler ve gerekse kullananlar açısından mükellefler
arasındaki ilişkiyi göstermekte ve daha doğrusu kanıtlamaktadır.
Vergi Usul Yasası'nın 353. maddesi uyarınca verilmesi ve alınması icab eden,
fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının
verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı
meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda
olanların herbirine, her bir belge için 2006 yılında 129.-YTL, 2007 yılında ise
139.-YTL'den az olmamak üzere özel usulsüzlük cezası kesilecektir.
Diğer yandan perakende satış fişi, ödeme kaydedici cihazla verilen fiş, giriş ve
yolcu taşıma bileti, sevk irsaliyesi, taşıma irsaliyesi, yolcu listesi, günlük
müşteri listesi ile Maliye Bakanlığı'nca düzenlenme zorunluluğu getirilen
belgelerin; düzenlenmediğinin, kullanılmadığının, bulundurulmadığının,
düzenlenen belgelerin aslı ile örneğinde farklı meblağlara yer verildiğinin veya
gerçeğe aykırı olarak düzenlendiğinin tespiti halinde, her bir belge için 2006
yılında 129.-YTL, 2007 yılında ise 139.-YTL özel usulsüzlük cezası
kesilmektedir.
Yukarıda da belirtildiği gibi söz konusu belgelerin düzenlenmesi,
bulundurulmaması, alınmaması, verilmemesi halleri özel usulsüzlük cezasının
kesilmesini gerektirmektedir.
Ancak bu belgelerin yanıltıcı nitelikte olması veyahut da sahte olarak
tanımlanan belgelerden olması halinde, bu tür belgeleri düzenleyen ve
kullananlar hakında Vergi Usul Yasası'nın 359'uncu maddesinde yer alan hürriyeti
bağlayacı cezalara hükmolunabilmektedir.
Gerçekte yasal tanımladan da anlaşılacağı üzere muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı
belge, gerçek bir muamele veya duruma dayanmakla birlikte bu muamele veya durumu
mahiyet veya miktar itibarıyla gerçeğe aykırı şekilde yansıtan belgedir.
Sahte belge ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi
düzenlenen belgedir.
Bu tür belgeler, yani yanıltıcı ve/veya sahte belgelerin düzenlenmesi ve
kullanılması halinde bu belgeleri düzenleyenler ve hem de kullananlar hakkında
hürriyeti bağlayıcı ceza uygulanmaktadır.
Yanıltıcı ve sahte belge kavramı, Vergi Usul Yasası hükümlerine göre
düzenlenmesi, kullanılması ve alınması ve/veya verilmesi zorunlu belgeleri
kapsamaktadır.
Vergi Usul Yasası hükümleri çerçevesinde düzenlenmesi, kullanılması, alınması
ve/veya verilmesi söz konusu olmayan belgelerin sahte veya yanıltıcı nitelikte
olması halinde Vergi Usul Yasası'nın 359'uncu maddesinde yer alan cezalandırma
ilkesi çerçevesinde olayın değerlendirilmesi mümkün değildir.
İktisadi Dayanışma Gazetecilik Matbaacılık ve
Danışmanlık Ltd. Şti -(0212) 325 71 21-281 85 26 -281 85 30
|